Rvanje se smatra najstarijim sportom na svetu. Znamo za poznate pećinske slike u
Lascaux, Francuska, koje datiraju još od pre 15.300 godina i koje prikazuju rvače. I ne samo u Francuskoj, slike sa ilustrovanim rvačima nađene su u pećinama širom sveta, 7000. godine pre nove ere u Mongoliji, 6000. godine pre nove ere u Libiji i u praistorijskim pećinama u Japanu. Na njemu je pronađen fragment papirusa sa uputstvima za rvanje. I nakon toliko vremena, još uvek je jedan od najpopularnijih sportova na svetu.

Rvanje u užem smislu označava naziv za sportsku borbu između dvojice takmičara s ciljem da se protivnik obori s pomoću zahvata ruku i uopšte snagom mišića, a bez udaranja.

Kao tradicionalni sport rvanje se razvilo, tako da danas imamo veliki broj stilova i pravila, od sumo rvanja, džudoa, do različitih varijanti slobodnih stilova. Rvanje se često koristi i u vojničkom treningu tzv. borbe prsa u prsa. Svim stilovima je zajedničko da je zabranjeno udaranje protivnika rukama, nogama, laktovima ili glavom, kao i nesportski potezi kao što su grebanje, ujedi, zahvati prema genitalijama i sl. Razlika između pojedinih stilova je u načinu trajanja borbe (broj i trajanje perioda), bodovanju pojedinih zahvata, popisu dozvoljenih zahvata i sl.

Cilj rvačke borbe, zavisno od stila, može biti: • napraviti takav zahvat kojim se protivnika sruši na pod i dovede u potčinjen položaj. Najčešće je poznat zahvat tuš, koji opisuje situaciju u kojoj je jedan rvač protivnika uspeo položiti na leđa tako da su protivniku obe plečke čvrsto pritisnute na podlogu. • oboriti protivnika na pod • postići da protivnik dodirne pod bilo kojim drugim delim tela osim stopalima ili ga izgurati iz prostora predviđenog za borbu (npr. pravilo u sumo hrvanju) • podići protivnika iznad visine glave • dovesti telo protivnika u potčinjen položaj na neki drugi propisani način

Štefanek je prvi rvač koji je doneo Srbiji olimpijsku medalju u ovom sportu polse 32 godine i time je oživeo ovaj sport u Srbiji!
Davor je rođen u Subotici 12. septembra 1985. godine. Karijeru je počeo u rodnoj Subotici, a vrlo brzo su ga primetili stručnjaci. Bio je član Spartaka, potom Proletera iz Zrenjanina, a onda se vratio u Spartak. Borio se i za Partizan u Kupu evropskih šampiona, kada je osvojio najjače klupsko takmičenje na Starom kontinentu i proglašen za najboljeg takmičara.

Ostali uspesi: Zlatna medalja na Svetskom juniorskom prvenstvu 2005. u Litvaniji, i na Mediteranskim igrama 2009. godine u Peskari; Srebrna na Evropskom prvenstvu 2004. u Švedskoj i Gran-priju Mađarske, 2009. godine u Sombathelju.

Evropska prvenstva: dva srebra: u Haparandi 2004. i u Rigi 2016, dve bronze – u Tampereu 2008. i Beogradu 2012. godine.